Nerde benim benden çok yorulmuş ve yıpranmış şu bavulum ve içine bir türlü sığdıramadıklarım?

' Tanıdık yüz görme ihtimalinin hiçlerde olduğu, akla hayale gelmeyecek olanlardan değilmiş üstelik bu seferki ve benimde ister istemez dahil olacağım, birilerine ve kimilerine de aşina bir şehir.Daha sonraları ise iki elin parmaklarını aşmayacak olan samimiyet işgüzarlığı.Arada gelmeler gitmeler.Hiç oralı bile olmamaya bütün gayretimle çalışsam da ne tam oralı ne de tam buralı.Alıştık sonunda derken göçmeler vesselam. Parça parça tanışlarım, tanıdığımı sandıklarım, yapamadıklarım, yaptığımı sandıklarım da. Yani anladığım anlayacağım; yab-bozun parçaları gibi bütün hepsi ve her biri bir yerde.Sevdiklerimizden ayrı gayrı yaşamaya mecburiyetimiz.Ah bu gurbet vakitleri. Geri dönüş bezendi güne, nerde benim benden çok yorulmuş ve yıpranmış şu bavulum ve içine bir türlü sığdıramadıklarım. '